Из альбома: Kadıköy Tiyatrosu Konseri 1+2

Daðlarda tek tek ateþler yanýyordu
Ve yýldýzlar öyle ýþýltýlý, öyle ferahtýlar ki
Þayak kalpaklý adam
Nasýl ve ne zaman geleceðini bilmeden
Güzel rahat günlere inanýyordu
Ve gülen býyýklarýyla duruyordu ki mavzerinin
Yanýnda
Birdenbire beþ adým saðýnda onu gördü
Paþalar onun arkasýndaydýlar
O, saati sordu
Paþalar:"Üç" dediler
Sarýþýn bir kurda benziyordu
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktý
Yürüdü uçurumun baþýna kadar
Eðildi, durdu
Býraksalar
Ýnce, uzun bacaklarý üstünde yaylanarak
Ve karanlýkta akan bir yýldýz gibi kayarak
Kocatepe’den Afyon ovasýna atlayacaktý
Nazým Hikmet

Комментарии