Langzaam heb jij rond jezelf

In stil verweer een muur gebouwd


Haast onwrikbaar, steen voor steen

Omdat jij niemand meer vertrouwt

Telkens als jij werd gekwetst

Kwam er weer een laag beton

Maakte jij je muur nog hoger

Tot je niet meer verder kon



Kom, breek stap voor stap die omheining af

Veel te lang heeft jouw muur daar gestaan

Kom, wees even stil

Ik zal je helpen, als jij wil

Maar breek eindelijk die muur nu weer af



Hou vaak werd jou in het verleden

Steeds de hemel weer beloofd

Hoe vaak heb jij, onervaren

Al die woorden weer geloofd

Welke prijs moest jij betalen

Voor alweer een nieuw gevecht

Onbewust werd daar de basis

Voor de eerste steen gelegd



Waarom koos jij uit de wegen

Die van het minste zelfverweer

Waarom ging jij, als je pijn had

Af en toe niet flink tekeer

Nee, jij metselde maar verder

Aan je muur van zelfbehoud

En die muur werd alsmaar hoger

Steen, beton, het werd zo koud



Hoe lang kan een mens verdragen

Zo'n gedwongen eenzaamheid

Want er is geen plaats voor warmte

Achter muren, vol van spijt

Kom, laat mij je nu eens helpen

Vecht opnieuw voor je geluk

En dan slaan we met ons beiden

Steen voor steen die muur weer stuk

Комментарии