У крышталь зара вечаровая налівала нам
Белае віно і чырвонае роўна напалам
Ростанню было замучонае
Шкло крыштальнае.
Белае віно і чырвонае, развітальнае.

Прыпеў:
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё,
На тачонае-залачонае лёсу вастрыё.
А жыццё такое кароткае:
Знічкай прамільгне,
А віно такое салодкае, горкае на дне.

Дзве зары, зары, дзве крыштальныя,
Толькі ўспамінаць
Вечаровая і світальная разам не гараць.
Рассякае нас
На тачонае-залачонае лёсу вастрыё.
Белае віно і чырвонае - кожнаму сваё.

Прыпеў:
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё,
На тачонае-залачонае лёсу вастрыё.
А жыццё такое кароткае:
Знічкай прамільгне,
А віно такое салодкае, горкае на дне.

Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё,
На тачонае-залачонае лёсу вастрыё.
А жыццё такое кароткае:
Знічкай прамільгне,
А віно такое салодкае, горкае на дне.

На тачонае-залачонае лёсу вастрыё,
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё.

На тачонае-залачонае лёсу вастрыё,
Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё.

Белае віно і чырвонае – кожнаму сваё,
На тачонае-залачонае лёсу вастрыё.
А жыццё такое кароткае:
Знічкай прамільгне,
А віно такое салодкае, горкае на дне.

А-а-а яй кожнаму сваё
А-а-а яй лёсу вастрыё.
А жыццё такое кароткае:
Знічкай прамільгне, а віно такое салодкае,
Горкае на дне-е-е.

Комментарии